ارزیابی لنفوسیت های CD4 وCD3 مثبت در عفونت های ناشی از تریکوموناس واژینالیس

سابقه و هدف: تریکوموناس واژینالیس شایعترین عامل بیماریزای غیر ویرال منتقله از راه جنسبی در دستگاه ادراری، تناسلی انسان می باشد که نه تنها واژینیت بلکه موجب نازایی، زایمان زودرس، پارگی زودرس کیسه آمنیون و تولد نوزاد با وزن کم نیز می شود. لذا این مطالعه به منظور بررسی چگونگی پاسخ سیستم ایمنی سلولی به این عفونت از طریق ارزیابی لنفوسیت های CD3 و CD4 مثبت و سایتوکین اینترلوکین 10 در بیماران آلوده به این عفونت انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 65 زن در سنین باروری که از لحاظ بالینی علائم ابتلا به تریکومونیازیس را داشتند با گروه کنترل (بدون علامت) که از لحاظ سن و شرائط اقتصادی و اجتماعی همسان شده بودند، انجام شد. از افراد تحت مطالعه 5 سی سی خون جهت بررسی تعداد لنفوسیت های CD3 و CD4 و غلظت سایتوکین IL10 گرفته شد و پس از انجام آزمایشات گروهها با هم مقایسه شدند. یافته ها: از 65 زن مورد مطالعه 25 نفر (5/38%) از نظر ازمایشگاهی عفونت تریکوموناس واژینالیس را نشان دادند. درصد لنفوسیت های T (سلول های CD3 مثبت) بطور مشخص در زنان آلوده به عفونت تریکوموناس واژینالیس (7/0%±75/79) نسبت به گروه کنترل (10%±95/59) بالاتر بود (0001/0>p). لنفوسیت های T کمک کننده (سلول های CD4 مثبت) نیز بطور معنی داری در زنان آلوده به عفونت تریکوموناس واژینالیس (96/0%±94/67) نسبت به گروه کنترل (93/0±52/32) بالاتر بود (0001/0>p). هم چنین یک تفاوت معنی دار بین سطح سرمی IL10 در گروه بیمار (pg/ml درصد42 ±119) و گروه کنترل (pg/ml درصد 0.14±02/1) وجود داشت (001/0>p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ایمنی سلولی نقش مهمی در کنترل عفونت ناشی از تریکوموناس واژینالیس دارد، بنابراین پیشنهاد می گردد، مطالعه ای با حجم نمونه بیشتر و چند مرکزی جهت تائید این موضوع انجام پذیرد.